Ik lig op bed en geniet enorm van het leven in en om het huis. Niet alleen Vespa en de scholekster (op het dak en voor mijn bovenramen) stemmen tot grote vreugde, ook de grote groene parkieten in de bomen op de dijk. Ze hangen steeds op de kop. En - het zou ook eens niet - er komt ook weer een liedje bovendrijven.
Vanuit bed hengel ik wat in de boekenkast en zie op eens de muziekbundel 'Kunt Gij Nog Zingen Zing Dan Mee'. Ik wist niet dat ik die had! Het boek komt uit het ouderlijk huis en ligt helemaal uit elkaar. Het is een bundel vol vaderlandsche liederen, editie 1929. Mutti (geboortejaar 1924) had vroeger heel af en toe aanvallen van zanglust en dan zong zij graag dit lied. Het was duidelijk haar lievelingsliedje. Misschien komt het boek wel uit háár ouderlijk huis.
Mutti zong héél hoog, met een beetje een dun stemmetje. Maar wel vol vuur. Ook al was ik nog maar acht, ik vond haar liedjes tamelijk stom en tuttig. Maar ik ken ze nog wel uit mijn hoofd. Van voor naar achter van links naar rechts.
Klein vogelijn op groenen tak / Wat zingt g' een lustig lied!/ Wij hebben in ons heele boek / Zoo'n vroolijk wijsje niet. / O, zeg ons, zeg ons, aardig beest, Wie toch uw meester is geweest. (bis)
Zoo zuiver zingt gij en zoo hoog, Zoo keurig in de maat / En 't hart, dat popelt ons van vreugd / Wanneer uw keeltje gaat. O, zeg ons, zeg ons, aardig beest / Wie toch uw meester is geweest. (bis)
Voorzeker, 't is de goede God / Die 't u heeft toebetrouwd / Opdat gij aan der blinden oor / Zijn goedheid melden zoudt. O, ja, wij weten 't, aardig beest / Dat God uw meester is geweest. / O, ja, wij weten 't, aardig beest/ Dat God uw meester is geweest.
En je gelooft het niet: dan is er ook weer iemand die zo'n nummer op YouTube zet! Blijkbaar staat het ook in moderne muziekboeken. En op de site Lievelingsliedjes zingt iemand een stukje. Klinkt eigenlijk best leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten