Vanavond aten we in Almere Haven. Waar? Almere Haven. Bij Brasserie Bakboord, in de Flevopolder geloofd & geprezen als het Beste Zakenrestaurant van Almere 2008. Aan het water. Wist eigenlijk nooit dat Almere aan het water lag. Wonderlijke ervaring: eerst kronkel je in het donker door allemaal woonerven en opeens sta je aan een haven voor je gevoel aan het einde van de wereld. Hier is Almere goed.
Toen we de trein uitstapten smeekte ik iedereen geen Amsterdamse arrogantie ten toon te spreiden en gewoon een avondje open te staan voor Almere. Fijn, al die ruime huizen en geen parkeerproblemen. Goed voor de kinderen. Toch? Maar ja, als ze zelf verdwalen temidden van de woonerven van Almere Centrum en Almere Haven, dan is het niet eenvoudig.
De tweede helft van de avond zat ik met Frances tussen de oproepkrachten en hoorden we sterke verhalen over het werken voor/onder ondernemers-echtparen. De huwelijkse spanningen die in de zaak worden uitgevochten. En over beoordelingsgesprekken, die invalskrachten niet krijgen. Alsof beoordelingsgesprekken een zegen zijn. Dus spraken wij over beoordelingsgesprekken als zodanig en de doelstellingen die je voorgeschoteld krijgt, zoals 'omzetverhoging' en 'beter voorraadbeheer'. Goh, verrassend. Frances en ik wilden alles horen! Glimlachend meebewegen, adviseerden wij, gewoon glimlachend meebewegen. Frances en ik gaan misschien wel een consultancy beginnen. Ons advies: Glimlachend meebewegen.
Een persoon keek me aan en zei verbaasd: U hoort toch bij het management? En dan zo lachen? O ja, zei ik, dat is dankzij het glimlachend meebewegen. En toeslaan als de tijd rijp is. Daar dacht hij wel een kwartier over na. Toen liet hij glimlachend weten dat hij het een goed advies vond en zo ging hij na het mooie diner gesticht huiswaarts. Naar Amsterdam.
De tweede helft van de avond zat ik met Frances tussen de oproepkrachten en hoorden we sterke verhalen over het werken voor/onder ondernemers-echtparen. De huwelijkse spanningen die in de zaak worden uitgevochten. En over beoordelingsgesprekken, die invalskrachten niet krijgen. Alsof beoordelingsgesprekken een zegen zijn. Dus spraken wij over beoordelingsgesprekken als zodanig en de doelstellingen die je voorgeschoteld krijgt, zoals 'omzetverhoging' en 'beter voorraadbeheer'. Goh, verrassend. Frances en ik wilden alles horen! Glimlachend meebewegen, adviseerden wij, gewoon glimlachend meebewegen. Frances en ik gaan misschien wel een consultancy beginnen. Ons advies: Glimlachend meebewegen.
Een persoon keek me aan en zei verbaasd: U hoort toch bij het management? En dan zo lachen? O ja, zei ik, dat is dankzij het glimlachend meebewegen. En toeslaan als de tijd rijp is. Daar dacht hij wel een kwartier over na. Toen liet hij glimlachend weten dat hij het een goed advies vond en zo ging hij na het mooie diner gesticht huiswaarts. Naar Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten