Waar is de herhaling?

Kaartjes voor Ajax-NEC waren niet te krijgen dan viavia, en viavia konden we niet bij elkaar krijgen, dus het werd De Kuip. Feijenoord-Heereveen. Dat heet een 'ongevaarlijk' wedstrijd te zijn dus die kaartjes zijn daags tevoren nog gewoon te krijgen bij de Primera-winkels in heel Nederland. Ook in Amsterdam. Bobby belde nog: zullen we die van € 42,50 nemen, of die van € 18,50? We waren het eens: zeven keer € 18,50 was wel genoeg. Ons bint zunig.

Dat hebben we geweten, want voor die € 18,50 mochten wij in vak Y. achter het doel, onder het vak van de supporters van de bezoekende partij. Dat is allemaal met hoge glaswanden afgeschermd zodat je geen kroketten en blikken bier in je nek krijgt. Maar Het regende pijpenstelen en tegen de regen waren we hier níet beschermd. En die kwam met bakken uit de hemel.

De eerste helft was ook nog eens pet. Het werd 1-0 voor Heereveen en de Heereveeners zongen vlak achter ons zeer luid en aanstekelijke hun clubliederen, dus als Amsterdammer van Noorderlijke komaf met familie van Oostduitse komaf moesten we toch een beetje uitkijken dat onze sympathie niet perongeluk oversloeg naar Heereveen. Want we zaten wel tussen de Feijnoorders. Vlak na de pauze, toen wij onze warme chocomel nog moesten innemen sloeg Heereveen alweer toe en was het 2-0.

Het is wel moeilijk diepte zien in zo'n veld als je achter het doel zit. Normaal op tv zie je alles van links naar rechts en de camera zoomt in op de details. Eerlijk gezegd was ik vaak een beetje in gedachten of bij de wonderlijke personages zo om me heen, en daardoor heb ik geen van de doelpunten gezien. Als je live kijkt denk je wel regelmatig: Waar is de herhaling?

De wedstrijd eindigde goddank in 2-2. Het laatste doelpunt in de laatste minuut. Wat een volk, voetbalsupporters. Elke zondag naar De Kuip. Wat een fanatisme. Wat een emotionaliteit. Veel roepen, brullen, klappen, slaan schoppen, juichen, klappen. Voetbal als uitlaatklep voor frustraties. Elke keer als iemand iets niet naar hun zin deed scholden ze ze uit voor joden.

PS. In de krant lees ik dat het een enorm spannende wedstrijd was. 'Het scheelde niet veel, maar Feyenoord is zondag toch ontsnapt aan de vierde competitienederlaag op rij. De thuiswedstrijd tegen SC Heerenveen eindigde in 2-2, na een achterstand van 0-2. Invaller Michael Mols bracht in de blessuretijd op curieuze wijze de gelijkmaker op zijn naam. Het zwaarbevochten punt voelde bij het geplaagde Feyenoord aan als een overwinning. Met opgeheven armen en een kleine ereronde namen de Rotterdammers afscheid van het alsnog tevreden gestelde publiek.'

'Het publiek had er zin in. Het leek ook wel of het legioen harder dan anders zong. Alsof de fanatieke fans van Feyenoord hun steun aan trainer Verbeek en zijn spelers extra wilden benadrukken. Maar SC Heerenveen had de wedstrijd aardig onder controle. Zoals wel vaker dit seizoen kwam Feyenoord slecht uit de kleedkamer voor de tweede helft. Het wanhoopsoffensief van Feyenoord leidde tot een aantal kansen. Mols beloonde in de extra tijd alsnog de grote werklust bij het karaktervolle Feyenoord door van dichtbij de bal met zijn hoofd over de lijn te drukken.' (Bron: Nu.nl)

En wij waren daarbij.