De fiets van RoRo7 was weggeknipt bij het CS en staat al dagen bij de AFAC. De AFAC? De Amsterdamse Fiets Afhandel Centrale. Typisch een geval van eufemisme. Je fiets is weggeknipt van de fietsflat en dan mag je hem ver buiten de stad afhalen. De AFAC is een wonderlijke plek in het westelijk havengebied, ver voorbij de allerverste Praxis.Of ik haar even wilde brengen met de bolide. Natuurlijk wilde ik dat. In de hoop dat ze ruzie ging maken. Maar dat deed ze helemaal niet. Ze gaf netjes een beschrijving van de fiets en de fietstassen, en keurig een tientje en haar identiteitsbewijs. Alles ging even smooth, we waren binnen vijf minuten weer weg. Ik kon maar nauwelijks rondkijken en proeven.
Er rijden karretjes af en aan met nieuwe afgedankte fietsen. Ik had eerlijk gezegd sterke associaties met concentratiekampen en opgestapelde lijken. Het leek wel een massabegraafplaats. Behalve vele rijen vindbare fietsen is er ook een hoge schroothoop met totaal afgedankte fietsen. 'Die zijn dood', zei de AFAC-medewerker die ons naar RoRo7's fiets begeleidde.
Hij legde uit dat echt niemand die fietsen wil. Niemand komt ze halen. Fietseigenaren wier fiets weggeknipt is krijgen maar liefst drie maanden de tijd om hun fiets terug te halen. Na die periode komen er handelaren die er wellicht nog wat in zien om de fietsen op te knappen en door te verkopen. Als ècht niemand de fiets wil dan komt-ie op die schroothoop en wordt-ie vernietigd.
Op de vraag of fietsafhalers wel eens boos worden antwoordde hij: Je kunt er geen peil op trekken. Sommige mensen die alle reden hebben om boos te zijn zijn het niet, anderen die hun fiets midden/dwars op een voetpad of voor een ingang neergezet hadden worden woedend dat hun fiets is weggehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten