Onaards poëtisch

'Cd's van het label ECM kun je blind kopen,' zegt Mieke M. Ik loop haar tegen het lijf in de mooiste muziekwinkel te Amsterdam (en wrsch ook ter wereld) Concerto, die ik Bobby altijd nog zou laten zien. Vanmiddag is het er eindelijk van gekomen. Concerto heeft zeer goeie afdelingen jazz, wereldmuziek, klassiek en pop. Mieke M. heb ik twintig jaar niet gezien. Ongehinderd door die afstand gaan we ons hartstochtelijk met elkaars aankopen bemoeien. In cd-zaken zoek ik graag naar opvallend mooie hoesjes en dan luisteren. Bij deze zegt Mieke M. dus: 'Van ECM kun je de cd's blind kopen.' Dat die ik dan maar. Mooie muziek!

De jongen achter de luisterbalie zegt nog als ik hem het hoesje aanreik om er even naar te kunnen luisteren: 'Daar ben je snel klaar mee', wat niet echt aanmoedigend klinkt, en ik vind het eigenlijk best mooi. Sferisch. Is het nu esoterisch? Maar dat verkopen ze toch niet bij Concerto? (Luister! zeg ik tegen Mieke M., ik vind het best mooi. Zij zet mijn koptelefoon even op haar hoofd en vindt het óók mooi. En zo weersta ik manhaftig het oordeel van de muziekverkoper .

Het heet Scandinavische jazz te zijn. Zangeres Sinikka Langeland laat op een bijzondere manier jazz en volksmuziek versmelten. Het zijn tijdloze liedjes, haast onaards poëtisch, zowel vluchtig als nuchter. Een opmerkelijke combinatie die een verklanking vindt in de ijle, naar winter en wind neigende blaaspartijen van Henriksen en Seim én in de warme bastonen van Jormin die voor een stevig fundament zorgen waarop de zweverigheid zich met geen mogelijkheid hechten kan.

Er lijkt een bijzondere verwantschap te zijn tussen Noorse- en Arabische muziek. 'Starflowers' klinkt het ene moment Scandinavisch en het andere ogenblik exotisch. Waarschijnlijk is dat de paradox die goede muziek aankleeft; die slaat een brug tussen verschillende muziekstijlen, juist door niets anders te beogen dan volledig zichzelf te zijn.

Sinikka Langeland (1961) heeft een Noorse vader en een Finse moeder uit Karelië — een streek die we ook tegenkomen in de muziek van Jean Sibelius. Sinikka is een Finse voornaam, maar ze voelt zich 'afkomstig' uit twee culturen, en dat is aan haar compositiestijl en de uitwerking van de gedichten in muziek goed te horen.