Een dag mij onledig gehouden in de Jaarbeurs te Utrecht. Hal 5, eerste etage. Tussen onze eigen lieve lezers rondgewandeld. Handen geschud, aangesproken, hoe vindt u het hier, wat zijn de ervaringen? Wat is goed, wat kan beter? De stroom deed het niet, dus de stands waren niet verlicht en gedurende vele uren had niemand internet, en de broodjes waren veel te duur. Twee broodjes en een glas jus voor 17 euro.De lezers kennen me allemaal van de foto. Ik op mijn beurt ben de meeste namen vergeten. En mijn ogen zijn nu zodanig, dat spieken op het naambordjes niet meer lukt. Niet zònder leesbril, want daarvoor staan de mensen te dichtbij, maar ook niet mèt de leesbril, want daarvoor staan ze te ver weg. Maar goed, je doet wat je kan.
Dit was het champagnemomentje (foto Hannie van Herk). Mevrouw de Voorzitter sprak het Welkom en zei dat het Goed was. De broodjes en de stroom vond zij minor problems. Daarna ging ik nog een lezer interviewen. Dat was zeer vertrouwd en genoeglijk, maar hij kon net als ik na het glaasje champagne niet meer goed rechtdoor denken en praten. Op zich kunnen gesprekken met veel zijpaden erg leuk en verrassend zijn, maar als je er daarna er een stukje over wilt tikken valt dat niet mede. Ik las mijn aantekeningen nog even door. Op een gegeven moment stond er: 'Ik vind het rela'. Wat zou je beweerd hebben, vroeg ik hem. Hij wist het ook niet meer. Maar in de kop 'Ik vind het allemaal enorm rela' kon hij zich wel vinden.
Tot half elf zaten Vinnie en ik (elk aan onze eigen pc) nog berichtgeving te tikken. We nemen het wel serieus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten