IJsclub Centrum

Ik had de schaatsen mee naar het werk en RoRo7 ook, maar Bien moest nog zoveel werk verzetten, zij verdroeg niet dat RoRo7 en ik een uurtje zouden gaan schaatsen. Wij begrepen dat. Er waren meer argumenten om niet te gaan schaatsen: zo lag er nog heel veel werk dat we eind december uit onze handen hadden laten vallen en was er aan het van de middag ook nog Nieuwjaarsborrel beneden, waar we ons gezicht moesten laten zien.

Na de Nieuwjaarsborrel zag ik alleen maar schaatsbeelden op het Journaal. Ik sms-te Reenske: 'Ga je mee schaatsen? En wel nú? Ik weet een ijsbaan in Oostzaan? Met lampen.' Maar Reenske had al de hele dag rond Jisp geschaatst en was tot op het bot verkleumd.

Toen sms-te ik Nichtje. 'Ga je mee schaatsen? En wel nú? Ik weet een ijsbaan met lampen.' Die wilde wel, maar zij had geen schaatsen. 'Gaan we om de beurt op mijn schaatsen', beloofde ik. Dus wij naar Oostzaan naar 'IJsclub Centrum'. Ik werd voor 6 euro lid voor het leven en dan mocht mijn hele familie gratis mee. 'Is zij uw dochter?' 'Ja, zij is mijn dochter' ('Ich schaff mich keine kleine Kinder an...). 'Ben je nog geen zestien?' Nichtje kan niet liegen, maar zij is 26. De dame die mij inschreef had haar bril niet op.

De dame had ook nog oude roestige noren maat 39 liggen, waar Nichtje wel op mocht. Ik had geen camera mee, maar er is nog een foto van Nichtje en mij in de aflevering Emmen on Ice