Nichtje raakt in between twee huizen. Ze moet haar huidige huurwoning uit en zoekt een koopwoning. Maar voor een starter is er niet veel te vinden, zoals bekend. We zijn het erover eens; ze moet in de buurt blijven, het mag klein zijn, maar het moet wel helemaal goed voelen. Nu trekt ze in between bij mij in.
- Vind je het wel leuk? vraagt ze wel tien keer.
- Ja, ik vind het heel leuk, maar ook een beetje eng.
We weten dat we allebei én heel lawaaiig kunnen zijn én heel stil. In elkaars gezelschap zijn we tot nu toe altijd lawaaiig, nu moeten we samen stil oefenen. Zij gaat in de kamer beneden die nu mijn werkkamer is. Neem maar wel een eigen tv mee. Want ik houd best van naar onzin kijken, vooral tussen 18 en 19 uur, maar wel op mijn moment en naar mijn onzin. Of ik haar onzin kan verdragen... Ze heeft digitenne, dus dan hoeven we niet eens de kabel door te trekken.
Het echte verhuizen komt pas verderop deze maand, maar we beginnen nu alvast met een ochtendje slepen. En dat met dit benauwde weer. Het logeerbed gaat naar beneden en de werktafel met computer, printer en ordners gaan naar het kapelletje. De rest van de week zal ik de inhoud van de kasten wel verslepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten