Voorhoofdsholteontsteking

Ik wist niet eens dat een kat een voorhoofd had, laat staan voorhoofdsholtes. Maar laat Vespa nu gediagnostiseerd zijn met voorhoofdsholte-ontsteking. En zweertjes in de mond. Nu heeft ze antibiotica gekregen en ik heb een pijnstillend en ontstekingsremmend middel mee. Dat moet over het blikvoer heen.

En zo lees ik op Sylvia's Kattensite: 'Een gewone neusverkoudheid, ook wel rhinitis of neuscatarre genoemd, heeft dezelfde symptomen als de kattenniesziekte, een gevaarlijke virusinfectie waartegen de kat elk jaar met een inenting kan worden beschermd: tranende ogen, het afscheiden van waterig neusvocht, later van etterig slijm uit de neus en ogen en niezen. Deze ziekte treedt zelfstandig op, maar ook als bijkomend verschijnsel van talloze andere ziekten. Het gevolg hiervan kan een voorhoofdsholteontsteking zijn. Een neusverkoudheid hoort door een dierenarts behandeld te worden. Een behandeling met antibiotica belooft meestal snelle genezing. Als een neusverkoudheid niet wordt genezen, kan hij chronisch worden.'

En tenslotte, voor wie de statistieken interesseren: Vespa's glucosewaarde is goed, die is 8,6. Haar gewicht ook. Ze weegt nog maar 4,81 kilo. En ik ben weer 136 euro lichter.

De statistiek van Vespa's afvalrace: 18 februari: 5,73 kg; 24 februari: 5,38 kg; 23 maart: 5,10 kg; 5 mei: 5,25 kg; 27 mei: 4,90 kg; 9 juli: 4,97 kg; 8 augustus: 4,81 kg.

En nu we toch aan het tellen zijn: sinds het begin van de verhaallijn 'dierenarts' ben ik  aan de dierenarts 434 euro lichter. Ik weet niet wat ik er van vind. Blijkbaar is mijn liefde voor het dier mij deze bijna 1000 euro per jaar waard.