In het hospitium werken vele tientallen vrijwilligers. Elke dag is er een vrijwilliger kok, die tusssen de middag een feestmaal voor de bewoners en de verpleegster bereidt. Ze mogen zelf zeggen wat ze willen eten. Als je als familielid wilt mee-eten dan kan dat, dan moet je dat een dag vantevoren opgeven.Mutti kan niet zo goed meer wensen aangeven dus de kok verrast haar. Vandaag kookt een meneer. Hij start met een verrukkelijke champignonsoep. Vérse champignonsoep, benadrukt hij. En al sik ernaar vraag dat vertelt hij dat het een oud Frans recept is, al uit de zeventiende eeuw. Men neme 40 gram boter en 40 gram bloem... O! Je zou zo wel vrijwilliger willen worden.
Dit is echt heel andere koek dan de kant-en-klare maaltijden in de koelkast te Emmen van een firma die halverwege het jaar Tafeltje Dekje verving en die beloofde dat die maaltijden (met vlees) drie weken goed bleven. Dan vraag je je ook af wat erin zit.
'Ik vind 't zo lekker Luus', zegt Mutti. De hele ochtend heeft ze niet veel meer dan 'Luus, wat is er toch met me?' gezegd. Ik ben blij dat ze een goede maaltijd waardeert. Als hoofdgerecht krijgen we een andijviestamppotje met een heerlijk stukje kipfilet. Mooi geserveerd. Dan moet ik ineens al weg. De zuster eet bij Mutti de laatste happen op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten