Het is dit affiche dat me doet kiezen voor de film 'Le gamin au velo'. Will verheugt zich ook op veel wuivend gras. We gaan naar Rialto. Nou, mooi geen wuivend gras. Het is een bloedstollende film over een twaalfjarig jongetje, Cyril, dat in een kindertehuis woont en die zomaar door zijn vader in de steek is gelaten. De hele film is hij op zoek naar zijn vader, die hij uiteindelijk ook vindt, maar die hem niet wil.
Tijdens zijn zoektocht ontmoet hij Samantha, die een kapsalon runt en die bereid is om hem in de weekenden in huis te nemen. Cyril beseft nog niet dat Samantha echt om hem geeft, maar heeft haar liefde nodig om zijn te woede sussen.
Tijdens zijn zoektocht ontmoet hij Samantha, die een kapsalon runt en die bereid is om hem in de weekenden in huis te nemen. Cyril beseft nog niet dat Samantha echt om hem geeft, maar heeft haar liefde nodig om zijn te woede sussen.
Cyril is voortdurend in beweging. Is het niet om zijn verdwenen fiets terug te krijgen, dan wel om weg te rennen van de politie. Hij is een driftkikker, een jongen die gedoemd is op het slechte pad te geraken, maar eigenlijk alleen maar verlangt naar een beetje liefde.
Vanaf het eerste moment dat hij in beeld is, steelt hij je hart en wens je hem het beste toe. Wat voor slechte dingen hij ook uitvoert, je blijft hopen dat hij goed terechtkomt. Dat hij inziet dat Samantha het beste met hem voorheeft. En dat hij de liefde en warmte vindt, waar hij zo wanhopig naar op zoek is. Een ook al is er helemaal geen wuivend gras in de film, zoals het affiche deed vermoeden, 'Le gamin au vélo' is hartverscheurend prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten