Geel

Emmen is geel gekleurd. De uitwerking van laatstleden supermarktoorlog in een provincieplaats. Het van oorsprong Brabantse familiebedrijf Jumbo heeft keten SuperdeBoer overgenomen en vervangen. Heel de Wilhelminastraat hangt vol gele balonnen. Het is waanzinnig druk bij de nieuwe Jumbo. Ik ken de winkel alleen van hun radiospotjes: dat ze het goedkoopst zijn, dat er nooit meer dan drie mensen voor en kassa staan, dat ze op elk gebied het meest klantvriendelijk zijn, dat het een familiebedrijf is. 

Alle voormalige SuperdeBoer-medewerksters die vroeger in groene SuperdeBoer-jassen rondliepen zijn nu in het geel gekleed. Ik wil nier eenkennig overkomen, met mijn verhalen over het Noorder Dierenpark, maar avppr de Emmenaar is het een issue. In de Emmer Courant een foto van het personeel: in de dierentuin. De medewerkers zijn allemaal even aardig en behulpzaam.

Vooral de bejaarde medemensch - en daar zijn er nogal wat van in het vergrijzende Emmen - kan zijn/haar weg en zijn/haar producten niet meer vinden. Mutti vindt het ook maar lastig, zo'n nieuwe winkel. Alles staat ergens anders.

Ze weet steeds minder, het is niet gemakkelijk om aan te zien. Het is ook een grote verrassing voor haar dat ik er ben. Ik bel altijd ter hoogte van Hoogeveen dat ik er over een half uur ben, dan kan ze de koffie aanzetten. U had het toch in de agenda geschreven toen ik belde, zeg ik. Dat weet ze ook niet meer. Ik kijk in de agenda. Er staat: Lucie Theodora komt. Dat heb ik er net ingezet, zegt ze. Want als iemand belt en vraagt hoe het gaat, dan kijkt ze in de agenda wie er geweest is.