Zondag

Marathon Amsterdam. Het parcours loopt van de Insulindeweg de Zeeburgerdijk op, dus van het balkon af kunnen we de renners zien aanmoedigen. Er zijn mensen die uren staan te klappen en huphuphup roepen, en dweilorkesten. Veel hekken en politiemensen. Standjes met bekers water en bananen voor de versterking. Zuslief zou met tram 14 naar Amsterdam-West, maar er is hier vandaag geen openbaar vervoer.  

Vandaag delen we de groep op. Sommigen mogen laveloos op bed of de bank blijven liggen, anderen gaan op pad. Neefje Kwak en ik gaan een uur of wat naar Artis, waar de leeuwen en de olifanten ons vergasten op bijzonder expressief gedrag. Persoonlijk zou ik het liefst de hele dag voor een van de boeddha-beelden zitten mediteren, maar dat snapt neefje Kwak niet. Het bezoek kan er ook niets aan doen dat ik failliet ben.

De fietstocht van en naar Artis voert letterlijk langs de marathon. Voor mijn Garage Oost staat een bord dat men daar al op 34 km is. Sommige lopers lopen nog soepel en kwiek, anderen zijn geheel ingestort. Au au!

Bobby en ik hangen in de zonnestoelen op het balkon. Zonnetje schijnt zo heerlijk schoon. 'Wij zijn ook niets gewend. Ze zijn zo leuk en zo lief en zo anders. Het is een generatieding. Het ligt niet aan hen. Het ligt aan ons. Wij zijn op onze rust gesteld. Wij lijken wel 73.'