... de doden niet verzwijgen, maar vieren om wie ze waren en wat ze ons te vertellen hebben…
2 november is de datum van Allerzielen, zo'n katholieke viering die ik niet van huis uit heb meegekregen, maar die denk ik mooi en troostrijk is. Men gedenkt gezamenlijk degenen die het afgelopen jaar zijn overleden. Omdat Boby zijn vader eind vorig jaar is overleden is Allerzielen specialer dit keer en ga ik mee naar de kommuniteit waar hij bij hoort. Er zijn zo dertig veertig mensen bijeen in een kleine kapel, we dragen kaarsen, ze zingen, liederen, er staan rozen in een vaas. Iedereen die dat wil mag een roos uit de vaas nemen en een naam noemen van wie hij/zij wil herdenken. Er zijn veel ouders overleden.
Met Gijsbert praat ik na. Hoe mooie de rituelen van de katholieke kerk zijn, maar we kunnen niet zoveel met katholieke teksten. Als ik het hier voor het zeggen had zou ik er meer een kunstproject van maken, zeg ik. En ik vertel over een kunstproject rond Allerzielen van Ida van der Lee dat ik op internet vond ,dat in 2005 gestalte kreeg op begraafplaats De Nieuwe Ooster.
Maar Gijsbert en ik hebben het niet voor het zeggen. En zoals het is is het ook mooi.
Met Gijsbert praat ik na. Hoe mooie de rituelen van de katholieke kerk zijn, maar we kunnen niet zoveel met katholieke teksten. Als ik het hier voor het zeggen had zou ik er meer een kunstproject van maken, zeg ik. En ik vertel over een kunstproject rond Allerzielen van Ida van der Lee dat ik op internet vond ,dat in 2005 gestalte kreeg op begraafplaats De Nieuwe Ooster.
Maar Gijsbert en ik hebben het niet voor het zeggen. En zoals het is is het ook mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten