De wonderen van het internet. Wat dus wel weer aardig is van Google op de achterkant van mijn blog: er komt bij de vorige blog een advertentie bovendrijven van een slotenmaker die sloten opent. Ik bel de slotenmaker. Hij kan er om half zes zijn. 50 euro kost het, ongeacht het werk dat hij eraan heeft. Een blauw busje rijdt voor. Geen naam, geen opdruk. De man en ik drentelen allebei wat rond het Badhuis, op zoek naar iemand, maar wie? Daar herkennen we elkaar aan. Binnen een minuut heeft hij met het juiste gereedschap de oude sleutel eruit gepeuterd. Zal eens zoeken hoe het gereedschap heet. Wat hij doet is hetzelfde idee als de paperclip die Nichtje aanraadde, maar dan stukken handiger. Op zoek naar plaatjes van zijn gereedschap lees ik dat het verboden is lopers en dergelijke apparatuur op eBay aan te bieden.
Ik heb nog een reservesleutel, dus ik kan zo door. Die 50 euro heeft hij makkelijk verdiend. Het gaat zo snel dat ik niet eens tijd heb een foto te maken. Eigenlijk had ik om het verhaal af te maken hem liefst met de slijptol in de weer willen zien, waar dan politie op af kwam en ik mij moest legitimeren. Zo is wel zo makkelijk. Héérlijk, fietsen. Heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten