De lauden is de tweede dienst, half zeven tot zeven. Het is aardedonker en stervenskoud. In de bogen ver boven ons hoofd hangen grote gaskachels. Maar die warmte haalt de vloer nauwelijks.De broeders zingen psalm na psalm en af en toe bij het Eer-aan-de-Vader-en-de Zoon-en-de-Heilige- Geest staat iedereen op en buigt. Er zijn grote multomappen waarin alle teksten staan om mee te lezen en desgewenst mee te zingen. Als ik al behoefte had - ik begrijp niets van de melodie en de muzikale notatie.
Dan gaan we door die donkere gangen terug naar onze kamer. Ik voel wel de kracht van de herhaling, de betekenis van altijd altijd de dingen te doen zoals ze gedaan worden en werden.
Het is mooi dat dit er is en dat hier mensen mogen komen. Het is heel bijzonder, ongeacht de gedachten die in mijn hoofd opkomen en daarna weer verdwijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten