Bengel

Zondag slotdag. Wakker worden onder een strakblauwe hemel. Dat is even Umdenken! We hadden toch een vakantie van louter mist en regen?

Mijn internet-via-de-telefoon is weer aan zijn limiet. Bij de 'bistro' van het huisjespark kun je echter wifi vangen, met het wachtwoord 'einkaffeebitte'. Daar zoek ik info over de aanvangstijden van de plaatselijke Gottesdienste in de buurt. Er is niet veel te vinden. Zo modern zijn ze hier nog niet. Ik heb ineens een grote hekel aan dat-zoek-ik-wel-even-op-internet, want nu zit ik in het stikkedonker op een koud nat bankje met die rottige iPhone te klooien en niets te vinden.

Dan herinner ik me ineens een wandeling naar een Karmelietenklooster bij het dorpje Bengel, waar dat ook moge liggen, maar als dat te lopen is is het niet ver. En dat blijkt wel een website te hebben, een prachtig aanbod, een H. Mis en een aanvangstijd. Daar gaan we op zondagmorgen naar toe.

Het is een schitterend kerkje, roze van buiten en bont beschilderd van binnen. En heel veel glimmende beelden. Even kom ik weer in de papenhaat mijner jeugd terecht, opgevoed als ik ben met de zegeningen van de Beeldenstorm (want wat een geld ging er naar de kerken en kloosters en al die arme katholieken die bang gemaakt werden met verhalen van hel en verdoemenis, en die  voor hun laatste centjes Aflaten moesten kopen ter Vergeving van hun Zonden), maar gelukkig lukt het die gedachtenstroom weer te laten gaan.

De priester preekt over eekhoorntjes die in de akelige natte koude novembermaand waarin alles afsterft instinctief etensvoorraden opslaan om de winter door te komen. Daar moeten we geloof ik een voorbeeld aan nemen.