Omdat een avondje uit in den vreemde altijd een groot genoegen is besluiten we tot een avondje Comedian Harmonists in het Kurgastzentrum van Bernkastel-Kues. Tenminste, we dénken dat we naar een avondje Comedian Harmonists gaan. Ik weet ook wel dat de Comedian Harmonists dood zijn. Op mijn iPod zijn ze met de King's Singers en de Swingle Singers wel de meest afgespeelde artiesten. Van close harmony word ik blij. Wat ik mij niet ten volle gerealiseerd heb is dat zo'n kuurhotel vooral een bejaardenoord is. Om kort te gaan: er blijken voor een zaal bejaarden slechts twéé heren op te treden. Een zanger en een pianist. Bobby en ik trekken met onze 52 jaar (gemiddeld) de gemiddelde leeftijd behoorlijk naar beneden. Ewald Schu zingt schalkse liedjes van Otto Reutter, van zo een eeuw oud. De bejaarden vinden het allemaal vreselijk leuk, al die grappen over schoonmoeders en schoonzonen. Hoe zijn wij hier verzeild geraakt?
In de pauze passen we close reading toe op de tekst uit het programmaboekje: hoe zit dat eigenlijk met Otto Reutter en de Comedian Harmonists, hebben die iets met elkaar van dien of juist niet? Op de foto staan inderdaad deze twee heren, maar komen de Comedian Harmonists ná de pauze? Het staat er toch echt: 'Die Riesling-Harmonists präsentieren in vorzüglicher Weise eine excellente Auswahl.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten