Doesburg

Hoofdpijn. Griepje? Afspraak te Zutphen wordt op het nippertje verzet naar Doesburg. Doesburg? Waar ligt dat? Het is niet verder dan Zutphen, zegt de afspraak. Er zijn weer eens alarmerend berichten over het weer, dus ik ga maar vroeg op pad. De planner zegt 1 uur en 19 minuten, maar dat kan niet waar zijn. Laatst was Arnhem ook al zo ver.

Twee uur later. Beeldschoon plaatsje, Doesburg ligt aan de IJssel, maar dan niet de Hollandse IJssel, waar ik eerder deze week lang toerde. Parkeren doe je hier onder de Grote Kerk voor 1 € per uur.

Doesburg is zo onstads, zo niet van deze wereld, zo niet hip. Maar mooi, oud, authentiek. Interview heet dit wat we doen. We zitten in een klein keukentje. Tussen troep en dozen. Mijn voorstel om in een café te gaan zitten wordt met enige ontzetting afgewezen. Why? Is dat te stads? Te duur?

Ondertussen heb ik hoofdpijn, ik vind alles stom, wil liefst naar huis, naar bed. Mijn vragen slaan niet aan, zijn antwoorden ook niet. Aan het eind zegt hij dat hij het leuk vindt dat ik er was, dat hij als oosterling altijd genegeerd voelt door westerlingen. Now we're talking, maar als we doorpraten slaat het weer dood. Misschien kom ik wel terug, zeg ik, ik heb een beetje hoofdpijn. Toch niet door mij? vraagt hij.