'k Lees nogmaals - en nu langzamer - het boek dat ik vorige week in het klooster kocht en verslond: 'Hildegards Godin. De wilde en wijze vrouw in ons'. Miek Pot, zelf alweer twaalf jaar ex-non, noemt Hildegard von Bingen haar rolmodel, zoals Diana Ross dat ooit was voor Oprah Winfrey. Je ziet iemand en je denkt: zo wil ik ook.
Het plaatje rechts is een bronzen beeld van een beeldhouwer genaamd Karl-Heinz Oswald, 1998. Het staat in het museum in Bingen. Dat ziet er zeer levendig uit. Niet zo nonnig.
Hildegard von Bingen had visioenen waarin ze zeer vrouwelijke symbolen van God ziet. Ze was enorm creatief en daadkrachtig. Ze componeerde prachtige muziek, schreef boeken over de meest uiteenlopende onderwerpen, en talloze brieven met raadgevingen aan hooggeplaatste personen. En ze schilderde veel miniaturen. Bobby blijkt een boek van haar in de kast te hebben staan met miniaturen van haar, die ik prachtig vond en zelfs nagetekend heb. Waarom verdiepte ik me nog nooit in haar?
Dit boek is geen biografie, en gaat meer over de fascinatie die Miek Pot zelf heeft met Von Bingen en haar verwondering dat die vrouw zoveel in de elfde eeuw al uitvond en daar enorm veel impact mee had, die heden ten dage ook zoveel mensen / vrouwen weer uitvinden. Er zijn een paar hoofdstukken die me in het bijzonder fascineren. Een over het je 'koningin' voelen en je als zodanig gedragen. En het hoofdstuk over de vrijheid die je ervaart als je gedisciplineerd leeft.
Filmpje over Miek Pot:
Filmpje over Miek Pot:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten