Het Holland van Jan Blokker

Diep in de nacht de documentaire 'Het Holland van Jan Blokker'. De journalist/historicus/schrijver/columnist neemt op geheel eigen relativerende wijze de kijker mee langs zestig jaar journalistiek Nederland. Hij is beroemd, maar eerlijk ik las hem niet veel. Hij was niet mijn columnist. Dat waren Renate Rubinstein en Peter van Straaten.

Nu is het vooral vertederend om Blokker zo oud en ziek in beeld te zien en zo vrij te horen vertellen. Zijn vrouw die zorgzaam om hem heen tuttelt maakt het nog toegankelijker.

Vier journalisten bezochten Blokker de laatste twee jaar voor zijn dood met zekere regelmaat thuis. Hij wil niet ziek zijn. Niet ziek in beeld. Maar laat het toch toe dat ze hem filmen. Dat knippen ze er wel uit, zegt zijn vrouw. Dat doen ze niet, zegt hij, leer mij televisiejournalisten kennen.

Aan zijn werktafel, omringd door boeken, vertelt hij over het vrijzinnig-liberale milieu waarin hij begin jaren dertig opgroeide, in Amsterdam-West, over de oorlog en zijn eerste baan als verslaggever op de kunstredactie van het Parool in 1952. Hij zette zijn journalistieke carrière voort bij het geruchtmakende, satirische tv-programma 'Zo is het toevallig ook nog 's een keer', schreef voor de Volkskrant, Het Parool en NRC, werkte voor de VARA, was televisiechef van de VPRO.

Het is niet erg gefocust, het zwabbert. Zoals de menselijke geest zwabbert. Dat is best prettig. Blokker is streng over journalistiek. Is tegen opiniepagina's waar iedereen maar zijn mening neer mag pleuren. Hij houdt niet van geautoriseerde journalistiek. Wat gebéurt er, dát moeten journalisten blootgeven. Best prikkelend.

Aanbevolen. Het Holland van Jan Blokker