Het is in eerste instantie allemaal een beetje rommelig en onduidelijk, maar uiteindelijk is-ie prachtig en onvergetelijk, de avond van de Grand Opening. Mijn Australische gast Marilyn en ik mogen ons tegen achten melden op het Domplein, samen met honderden anderen. Andere mensen bij de Catharinakathedraal of de Nicolaikerk. Daar krijgen we een concert van zeg een kwartier en vervolgens wissel je per locatie. Vier locaties, vier concerten. Tussendoor is steeds de hele Nieuwstraat gevuld met oude muziek-liefhebbers, begeleid door hedendaagse muziekbandjes.
Dat is toch een heel andere ervaring dan wanneer je vier concerten keurig na elkaar in de Grote Zaal van TivoliVredenburg zou zien. Complimenten voor de organisatie dat ze zoiets aandurven. Je kan voor zo’n evenement immers geen generale repetitie doen. De toegangsdeur van de kerken zijn eigenlijk veel te smal voor zulke massa’s mensen die allemaal denken dat ze moeten opschieten voor de volgende concert. Het is steeds dringen. --- Lees verder op mijn andere blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten