Met al die kleine verhaaltjes van mij in en om huis weet ik heus wel dat er meer aan de hand is in de wereld. En ook meer dan de droogte van de afgelopen maanden en eindelijk de eerste regenbui.
Bij 2DOC kun je documentaires kijken, en de eerste die ik zie is ‘Gangway to a future’ van regisseur René Hazenkamp over een Nederlandse boot met idealisten die mensenlevens gaan redden op de Middellandse Zee. Bootvluchtelingen met zijn honderden in gammele rubberboten. De documentaire is uitgezonden door de EO, die deze functie van voorheen de IKON heeft overgenomen.
De haringkotter wordt omgebouwd in de Waalhaven te Rotterdam en dan gaan ze naar Malta waar de vrijwilligers opstappen. Het zijn eigenlijk maar twee volgeladen rubberboten die je ze ziet redden. Dat heb ik vaker met documentaires: dat ik de feiten mis. Hoe lang doen ze dit of hebben ze dit gedaan, hoeveel mensen hebben ze gered, waar komen die medewerkers vandaan? Wie betaalt dit? Hoe is het om dit mee te maken? En dan heb ik het alleen nog maar over de kant van het verhaal van de redders, niet van de 700 vluchtelingen, die aan het eind van de film op blote voeten een voor een van de boot afschuifelen, daar rode teenslippers aan krijgen en straks in de mallemolen van de overvolle Italiaanse vluchtelingenkampen en de Europese politiek terecht zullen komen, met bar weinig kans op een verblijf in Europa. ‘Moet je ze dan maar laten verdrinken op zee?’ vraagt een van de bemanningsleden.
Wat kan je doen hier op Zuilen dan niet onverschillig zijn en toch kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten