Vrijdagochtend op het werk. Terwijl ik over het zwarte platte dak van de drukkerij staar richting de NS-sporen rond Sloterdijk, de regen klettert tegen de ruiten, écht deprimerend, herinner ik me het uitzicht van hedenochtend voor ik in de bolide ging zitten. Paarden in een bloeiende weide. Of blonde koeien, daar wil ik van af zijn. Echt goed heb ik geloof ik nog niet gekeken.Rond tien over zeven vertrek ik en om kwart over acht ben ik al in Amsterdam. Het regent onderweg, maar er is nul-komma-nul file. Ik kan zelfs nog even langs huis om de pantoffels te halen. Het is nogal kil op het platteland.
Raar fenomeen: forenzen. Veel mensen doen het. Zou een dergelijk uitzicht uit je keukenraam 's morgens en 's avonds de ellende van het heen-en-weer-forenzen waard zijn? Aardige buren daar in de uiterwaarden. Ze komen ons allemaal begroeten. Het is een minimaal buurtschapje met een stuk of vijf huizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten