De hondjeswens

Er zijn ontzettend veel foto's van Dino uit 1998-99, maar het staatsieportret in kwestie kan ik niet meer vinden. Wel het item in druk - het staat in het september/oktober-1999-nummer van XL. Dus de foto is precies 10 jaar geleden gemaakt. Door Linette Raven, ik herinner het me weer precies. Haar studio was ergens in De Baarsjes. De andere mensen die ze fotografeerde hadden scharminkelige Jack Russels. Die tilden hun hond op. Dino was te zwaar om langer dan tien seconden nonchalant te tillen, dus zetten we hem op een zuiltje.

De tekst bij de foto: 'Lucie: "We hadden al jaren een hondjeswens. Een opgewekte makker in huis, dat leek ons wel wat. Ik wilde een reden en gezelschap voor lange strandwandelingen. Toch hebben we er lang over getwijfeld. Zou de realiteit bij de wens passen? Op een gegeven moment zijn we bij een aantal asiels gaan kijken. Loop je tussen al die honden met die smekende blikken. Mijn vriendin wilde ze allemaal wel meenemen. Uiteindelijk ben ik alleen gegaan en kwam ik terug met deze Tibetaanse terrier. Dino is onze man-in-huis, onze Hank Peel, onze Mann-ohne-Ballen.

De eerste weken liep hij voortdurend achter je aan. Hij schreeuwde de hele buurt bij elkaar als je zonder hem de deur uit ging. Had hij verlatingsangst? Ik werd er helemaal tureluurs van. Een hondentrainer vertelde dat het allemaal dominant gedrag was: we aanbaden Dino teveel en moesten hem negeren. Daarna hebben we een cursus gevolgd en nu is hij zo mak als een lam.

Een hond betekent meer verantwoordelijkheid dan ik mij van tevoren had voorgesteld, maar ik vind het niet erg. Ik moet altijd erg om hem lachen en de ochtend- en avondwandelingen zijn heerlijk. Of-ie van ons houdt? Ik zou graag ja willen zeggen, maar volgens mij houdt hij vooral van eten. Hij is wel jaloers, geloof ik, want als wij elkaar omhelzen gaat hij heel erg opspringen en blaffen. Ik vind het trouwens een beetje raar om alleen met Dino gefotografeerd te worden. Hij is echt van ons samen.' (Tekst: Steen)