In de woonkamer hier aan de Waal ligt een boekje met de namen van wilde bloemen. Er zijn ontzettend veel wilde bloemen in de uiterwaarden. Op de lagere school hield ik al erg van bloemen en bomen determineren, want ik vond Kennis der Natuur wel het toppunt van evenwichtigheid, maar bij het determineren liep ik altijd vast in de te vele keuzemogelijkheden. De Kennis der Natuur onbreekt volkomen. Ik herken vooral hortensia's, die hier in groten getale in de tuinen geplaatst zijn.
De fotoboekjes van bloemen van tegenwoordig zijn veel handiger dan de determineergids uit mijn jeugd. De hang naar herbaria steekt hier weer fiks de kop op. Een van de mooiste bermbloemen vind ik de wilde cichorei. Heel mooi blauw. En bijzonder rechthoekig afgesneden blaadjes. Zo afgesneden is het ook net weer een mandala. Het fotograferen van bloemen is overigens een kunst op zich. Voor foto's als deze heeft men natuurlijk superlenzen nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten