Bonte avond met Tjap tjoi

Aan het eind van de dag verveel ik me zó dat ik voorstel een eindje te gaan rijden. Rondje Oranjekanaal. We gaan weer op het blauwe bankje zitten, maar het is haar te koud. Door elke keer dezelfde programma-onderdelen te doen zie je wel hoezeer ze achteruit gaat. Dat stukje van de berm naar het bankje is nu bijna onoverkomelijk.

Ik gun mezelf een plaatje van een Laatste Avond en stel voor om naar de Chinees te gaan.  Zij snapt het niet, maar thuis snapt ze het óók niet. Ze snapt de appelsap niet, de rijst niet, de kip niet, de paprika niet...
- Wat is dat Luus, wat moet ik ermee?

Zus1 zoekt me:
- Waarom neem je de telefoon niet op? Is er wat?
- Nee, we zitten bij de Chinees.
Het klinkt feestelijker dan het is.