Ik zit er uren mee te klooien, met deze mandala, vind 'm eerst niet mooi, en wil per se dat-ie wel mooi wordt. Betekenisvol. En ineens denk je: Ja nu is-ie goed.
En dan kijk je ernaar. En nog eens en nog eens. Zes tulpen. Allemaal gelijk en allemaal verschillend. En dan is de associatie daar. Mutti die zei: Ik wil zo graag bij jullie blijven. Mutti die toen ze weduwe werd zes diamantjes in haar trouwring liet zetten. Ik wil wel aan iets anders denken, maar dat gaat niet zo goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten