Zou ik dit jaar weer aan In Therapie verslingerd raken? Avond aan avond om 22.45 voor de tv? Deze eerste aflevering val ik erbij in slaap. Maar dat is ook geen wonder, want ik ben al sinds 06.40 uur op, heb een rit van Utrecht naar huis achter de rug, een fietstocht van huis naar werk en vive versa, veel kwestietjes op het werk, boodschappen, koken, afwassen, Vespa's hongerige gejammer weerstaan... En dan weer de rit naar het eindeloos verre Emmen. De laatste keer? De gang der dingen. Het leven zelf.
Mutti nog wat meloen gevoerd en dan in bed gelegd. Zit je eindelijk op de bank. Goede herinneringen aan de serie vorig jaar. Maar nu? Twee psychotherapeuten (m) die een partijtje eindeloos tegenover elkaar zitten te jeuzelen, dat is dan niet echt waar je op zit te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten