- Wat is dat, vraagt Mutti, terwijl ze wijst op de folder van het hospitium die pontificaal op de salontafel staat.
Even aarzel ik. Nee, Lucie Theodora, niet aarzelen, duidelijkheid is van belang.
- Dat is een folder van het huis waar u naar toe gaat verhuizen, zeg ik. Volgende week.
- Ik snap er niets van, reageert ze. Hoe kom ik daar dan?
- Met de auto.
- Ik geloof dat sommigen me erheen gaan brengen, zegt ze. Maar wie?
- Zus&Zwager1, Broer&Zwager, en ik, probeer ik het ingewikkelde verhuisschema samen te vatten.
- Allemaal tegelijk? Ze lacht een beetje.
- Nee, om de beurt. Het is een mooi huis met mooie kamers en hele lieve mensen. En wij komen elke dag uw hand vasthouden.
- Elke dag? vraagt ze ongelovig.
- Ja elke dag, beloof ik.
Oei, denk ik, belofte maakt schuld. Gelukkig is ze vergeetachtig.
- Ik snap er niets van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten