Palermo

Zaterdag vond ik het boek nog te druk aan het moede hoofd, maar zondag heb ik Retour Palermo met smaak uitgelezen. Het begint ook zo grappig, Een jong stel dat nietsvermoedend een retourtje Palermo koopt, zonder reservering, van Amsterdam tot Utrecht in een vrijwel lege coupé zit, maar vanaf Utrecht in een bomvolle trein zonder zitplaats, laat staan een slaapplaats. Philip Snijder beschrijft de ervaringen  van minuut tot minuut, tot op het bot. Ook het fragment waarin ze met die trein op een treinboot terechtkomen, waarvan ze het bestaan niet kenden, is een vermakelijke nachtmerrie. 

Retour Palermo is het tweede boek van Philip Snijder, een paar maanden geleden verschenen, Zijn eerste boek was Zondagsgeld. Dat las ik een paar weken geleden. Dit nieuwe boek verhaalt over de eerste buitenlandse reis van twee totaal onervaren jongeren op reis naar en op Sicilië, zonder dat ze een enkel woord Italiaans kennen en ze weten ook vrijwel niets van het ondoorgrondelijke eiland waarop ze hun tentje neerzetten. Ze worden  in al hun onschuld graag op sleeptouw genomen door leeftijdsgenoten uit Palermo, maar ze leren ook het Sicilië kennen van een groep ongepolijste vissers in het dorp waar ze kamperen.

Het zijn bijzonder enerverende ervaringen van twee. Blijkbaar is hun leven in Amsterdam zo saai en braaf, maar weten ze niet hoe ze daar uit moeten stappen, maar stappen ze hier zonder ergens een grens aan te kunnen geven met open ogen in allerlei rampzalige scenario's. Het is allemaal bijzonder broeierig. Hun prille relatie wordt danig op de proef gesteld en redt het uiteindelijk dan ook niet.

De verteller is een eind in de veertig. Hij is dertig jaar na deze eerste reis in zijn eentje terug in Palermo en gaat op zoek naar het standbeeld dat is opgericht voor een van de vrienden van destijds. Ik kan het aanbevelen. Snijder is een meester in het breed uitmeten van waarnemingen, gedachten, vermoedens, suggesties en gevoelens. Hij laat volstrekt in het midden wat er werkelijk gebeurde. Erg leuk boek.