Het is weer een mooie maaltijdenrit door Bilthoven, Den Dolder, Bosch en Duin, Maartensdijk en Westbroek. Ik krijg eindelijk weer 25 adressen, ruim 30 dozen. Zowel immense villa's, nette vrijstaande woningen, rijtjeshuizen, flats, begeleid wonen, appartementencomplexen. Ik heb de adressen gegoocheld en plaatjes verzameld. Diverse lagen van de bevolking. Vooral de villa's in Bosch & Duin zijn verpletterend. Daar is Bilthoven-Noord een eenvoudig dorp bij.
Ik vind het mooi werk. De mensen zijn heel blij met de maaltijden en ook zijn ze blij om mij te zien. Op de een of andere manier leer ik heel veel. Net als op de tuin waar ik leerde eerst een uur te werken én dan een uur te genieten. Altijd allebei, en soms ook níet werken. Het werk is toch nooit af, je ziet altijd nieuwe klussen. Het leert me genieten van de tuin in plaats van al die kritische gedachten.
Bij het maaltijden rijden leer ik het langzaam te doen. Alles traag. Dan gaat het uiteindelijk het snelst. Het langzame verkeer in de dorpen, fietsen, kinderwagens, rollators, scootmobielen. De rotondes, de vele zijwegen. De fouten soms op Google Maps. Als je alles traag en aandachtig doet schiet is uiteindelijk het beste op en ervaar je geen stress. Ik geniet van de mensen. Het zijn maar korte ontmoetingen, maar ik kom wel elke week. Hun eten brengen.
Wu wei, zegt Bobby. Meebewegen met wat er op je weg komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten