Onbedoelden

Gelezen: de roman De onbedoelden (2023) door Coby van Baars, een Brabantse Neerlandica, tevens kunstschilder. Ik stuitte erop in onze buurtbibliotheek. In een ruk uitgelezen, heel indrukwekkend. Het boek vertelt het verhaal van twee geadopteerde meisjes die bij hun volwassenwording (21) van hun adoptie-ouders te horen krijgen dat ze de helft van een tweeling zijn, dat hun zusje in een ander gezin is opgegroeid. Hun moeder was in 1967 in het streng katholieke Limburg  gedwongen geweest haar tweeling af te staan. (Even nakijken: het was in 1988 dat de leeftijd van volwassenwording werd verlaagd van 21 naar 18).

Hun biologische moeder was als jong meisje verliefd geworden op en zwanger geraakt van een Griekse jongen, een gastarbeider. Haar zwaarkatholieke ouders kunnen de 'schande' niet aan en dwingen hun dochter naar een 'doorgangshuis' en een bijbehorende kraamkliniek, waar haar direct na de geboorte de kinderen worden afgenomen en naar de Kinderscherming gaan ter adoptie. Noem dat maar Kinderbeschering. De jonge moeder trekt dat niet en blijft haar leven lang een wrak.

De meisjes komen in heel verschillende gezinnen terecht: een liefdevol gezin en een 'koud' gezin. Eén van hen hoort op haar 21e van haar (adoptie-) ouders het geheim dat zij een tweelingzusje heeft en langs de instanties komen zij langzaamaan met elkaar in contact en samen gaan zij op zoek naar hun biologische moeder en uiteindelijk ook naar hun Griekse biologische vader. In het hele boek wordt niet met de vinger gewezen: alle personages met begrip gevolgd. Iedereen bedoelde het op zijn of haar manier goed. Het is een ongelofelijk aangrijpend verhaal, heel mooi verteld uit alle perspectieven.