Gelezen: de roman Viktor van Judith Fanto. Een mij nog niet bekende Nederlandse schrijfster. Het is een tip van de Bayerische Freundin, die het zelf in Duitse vertaling heeft gelezen. Het boek is een 'dubbelverhaal' over haar Joodse grootouders die in 1938 uit Wenen naar België zijn gevlucht en daar in de oorlog ondergedoken hebben gezeten. En over haar oudoom Viktor, de broer van haar opa, een bonvivant, die in Wenen is achtergebleven, vele mensen heeft weten te redden maar uiteindelijk zelf in Dachau vermoord.
Judith is niet joods opgevoed, haar ouders noemden haar Geertje. De tweede verhaallijn is dus het verhaal van Geertje die tijdens haar rechtenstudie in Nijmegen haar Joodse roots en het Joodse geloof gaat onderzoeken en zich Judith gaat noemen.
Het is een lijvig boek. Hoofdstuk Viktor, hoofdstuk Judith. Om en om. Een indrukwekkend verhaal over de tweede generatie Joodse overlevers van de Holocaust, die zo min mogelijk joods zijn opgevoed. Onderduikers en kinderen van onderduikers. Weinig familie. (Ik ken de verhalen wel van oudere Joden als Andreas Burnier en Ed van Tijn, Sonja Barend die zich na hun pensionering gaan verdiepen in de Joodse spiritualiteit. Arnon Grünberg. Ronith Palache schreef er ook een boek over.
Ik heb de roman geleend bij de bibliotheek, die het Grote Letter Bibliotheek-uitvoering heeft met een Sissi-achting omslag. Alsof je een streekroman in handen hebt.
(De hele zomer heb ik nauwelijks boeken gelezen. Ik kijk veel nieuwsprogramma's, documentaires, en soms series. Begin mij al zorgen te maken over mijn lage score eind dit jaar. Ik doe vast een tussentelling: ik zit op 27 boeken dit jaar.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten