Testament

Bij thuiskomst straalt de stapel uitgebeten en omgekrulde foto's op de keukenvloer me toe. Wat moet ik ermee? Bovendien schrééuwt hij om een voortzetting de nieuwe verhaallijn '1977'. Maar welke foto dan? En waarom? En voor wie?

Bij deze foto komt de regel 'de foto's die zo vals getuigen van een blijde jeugd' uit het liedje 'Testament' van Boudewijn de Groot bovendrijven. Ik kan er haast niet naar kijken, want ik herinner me dat jaar heel anders. Bovendien heb ik een haarspeldje in mijn hoofd. Een 'knipje'. Ik! Een haarknipje! Was ik helemaal van de geiten besnuffeld? Kwam natuurlijk omdat ik voor het eerst met Vriendje was. Helemaal meisjesachtig. Schaapachtig.

Mijn vader had het niet zo op (aanstaande) schoonzoons. En dat is wat voor een man met vijf dochters! Dus als er een jongen meekwam werd deze streng getoetst op politieke kennis en inzichten (mijn vader was van het toenmalige GPV), bèta-vaardigheden (wiskunde was het enige vak dat ertoe deed), discussievaardigheid op het gebied van de orthodox gereformeerde kerkleer Werd zeer op prijs gesteld, maar die had natuurlijk geen a.s. schoonzoon in huis), en op schaakvaardigheid (ze konden nooit tegen hem op). Kortom: hij vermorzelde ze waar je bij stond. Sommige aanstaande schoonzoons waren 'maar' HBO-er. Of ze waren Hervormd, wat ook niet goed was. Dit was de enige keer dat Vriendje mee was, in mijn herinnering stond ik stijf van de spanning en wilde ik hem nooit meer mee hebben. Maar de foto ziet er heel anders uit.

De reeks '1977' schreeuwt om een serie '1978/1979'. Want toen! Maar om de spanning op te bouwen gaan we eerst mondjesmaat door met 1977.