Als men dan naar de H. Mis wil dan heeft men de keuze uit: 10.30 u de Nicolaas, 11 u en 12.30 u de Krijtberg, 11.15 u de Begijnhof, 11.30 de Onze Lieve Vrouwe, en 12.15 De Papegaai. Het is elke keer weer serieus overwegen en de keuze valt altijd weer op De Papegaai, vanwege het christelijke tijdstip en het prachtige koor, het Ensemble Vocal Raphael.De Papegaai is een voormalige schuilkerk van rond 1700. De kerk staat midden in de drukke Kalverstraat, naast De Slegte, met een haast onzichtbare ingang. Een handgeschilderd bord met de tekst 'Een kwartier voor God' nodigt het winkelend publiek uit om binnen te komen kijken.
Er is daar een aardige priester, met een Surinaamse hulpbroeder, die zo krom loopt dat hij bijna voorover kiept. Als hij voorleest is hij niet te volgen omdat hij voor je gevoel alle klemtonen verkeerd legt.
Er was ook een prachtige kerststal. Als ongelovige heb ik nauwelijks weet - laat staan verstand - van kerststallen, want immers Gij-Zult-U-Geen-Gesneden-Beeld-Etcetera - maar deze kerststal was wel heel mooi. Wil ik volgend jaar misschien ook wel. Vooral de Ezelf vond ik lief, maar ook de Wijzen uit het Oosten.
Sinds kort heeft het Ensemble, waarvan de beige-grijze dames altijd in erwtensoepgroene soepjurken optraden, een ware metamorfose ondergaan. Ze exprimenteren met andere gewaden en met de plek waar ze optreden. Laatst waren ze achterin de kerk gaan staan, bovein bij het grote orgel. Toen heb ik gevraagd of ze weer beneden voorin wilden komen zingen, want dat ik speciaal voor hen kom.
Dat deden ze vandaag gelukkig weer. Ze zingen zo hemels dat ik er zo wel bij zou willen, maar elke zondag twee keer optreden, dat is niet te doen. Ik heb meegezongen met 'De Herdertjes' en 'Nu sijt wellecome'. Katholieken zingen het wel een beetje anders dan wij vroeger, maar ik kom mee. Ik ben nog steeds zo schor dat ik maar tenor zong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten