Fenegriek en curryblaadjes

Vandaag mij alvast en beetje met de kerstboodschappen onledig gehouden. Ik ga Indiaas koken en was dacht ik al een heel eind op weg met mijn voorraad de Indiase kruiden.

Eens zat ik in de auto van Brussel naar Amersfoort met Elise de B. die een Hindoe-man en daardoor een Hindoe-schoonmoeder heeft, met niet veel vertrouwen in haar Hindoe-kookkunsten. De curry's. Elise deed er echter zo luchtig over dat ik ook wel eens durfde. En ik moet zeggen: het is echt lekker, Indiaas koken. En ik weet niet hoe de schoonmoeder vindt dat de kruidenmengsels moeten smaken, en er zijn vast vele variaties mogelijk die ik niet beheers, maar het is toch lekker. Ook al is het misschien niet helemaal volgens de regelen der kunst.

Nu had ik enige recepten uitgezocht met weer waslijsten aan kruiden, en ook een paar die ik nog niet heb. AH en de biowinkel hadden ze ook niet. Maar vandaag was ik te Den Helder en ging ik naar de toko aldaar, op zoek naar 'fenegriek' en 'curryblaadjes'. De fenegriek moet door de spinaziesoep en door de sperziebonen. De curryblaadjes weet ik even niet. De jonge Chinese zoon des huizes kende noch fenegriek noch curryblaadjes, maar vaders wel.

De fenegriek bestaat uit gele zaden - nu ontbeer ik weer een vijzel, realiseer ik mij. De curryblaadjes lagen in de diepvries. Ik kreeg een grote bos mee. Mag het niet een beetje minder, vroeg ik nog aan de vader, maar dat mocht niet. Kleine bosjes gaven maar gedoe en troep in zijn diepvries. Graag of niet, deze bos.