Alberto Giacometti (1901-1966) was een Zwitsers surrealistisch beeldhouwer en schilder. Hij speelde een belangrijke rol in het existentialisme. Veel van zijn mens- en diersculpturen kenmerken zich door een smal, 'breekbaar' uiterlijk.Waarom maakte hij van die slierterige beelden? Waarom van die kleine beelden? Hoe verhouden die sliertbeelden zich tot - bijvoorbeeld - die kubistische beelden? Dat waren van die vragen die zich dwingend aan mij opdrongen op deze willekeurige Tweede Kerstdag.
Vandaag deze vraagstukken doorgenomen in de catalogus die ik gisteren kocht bij de tentoonstelling in de Kunsthal te Rotterdam. Over het formaat van zijn vrouwenfiguren zegt Giacometti zelve: 'Ik vond de figuren alleen gelijkend wanneer ze lang en dun waren.' Zijn figuren zien er vanaf 1947 steeds uitgemergelder uit, zelfs zo dat ze in enkele gevallen draadvormig worden, zo lees ik op pagina 40. Hij maakte ook draadvormige dieren, by the way.
We hebben ook nog ´draadvormige vrouwen´ in groepsvorm, met als hoogtepunt de Grote Draadvormige Vrouwen uit de jaren zestig, zijn latere werk. Die vrouwen hebben de voeten stevig in de grond staan. Staande figuren als boomstammen, bustes als bergen en hoofden als rotsen. En daar lopen dan allemaal mannen wat tussendoor te dwalen.
PS. Met vriendin K. neem ik vierde kerstdag de tijdens Kerst bezochte tentoonstellingen door. Zij had ooit ook een expositie over Giacometti bezocht in het Gemeentemuseum van Den Haag en was toen erg kwaad geworden om de anorexia-norm die ze eruit vond spreken. Dan neem je dat slierterige te letterlijk, denk ik. Maar over de vraag waarom hij de mens in essentie als een kubus of als een sliert beziet ben ik eerlijk gezegd in de catalogus nog geen goeie zin tegengekomen.
Vandaag deze vraagstukken doorgenomen in de catalogus die ik gisteren kocht bij de tentoonstelling in de Kunsthal te Rotterdam. Over het formaat van zijn vrouwenfiguren zegt Giacometti zelve: 'Ik vond de figuren alleen gelijkend wanneer ze lang en dun waren.' Zijn figuren zien er vanaf 1947 steeds uitgemergelder uit, zelfs zo dat ze in enkele gevallen draadvormig worden, zo lees ik op pagina 40. Hij maakte ook draadvormige dieren, by the way.
We hebben ook nog ´draadvormige vrouwen´ in groepsvorm, met als hoogtepunt de Grote Draadvormige Vrouwen uit de jaren zestig, zijn latere werk. Die vrouwen hebben de voeten stevig in de grond staan. Staande figuren als boomstammen, bustes als bergen en hoofden als rotsen. En daar lopen dan allemaal mannen wat tussendoor te dwalen.
PS. Met vriendin K. neem ik vierde kerstdag de tijdens Kerst bezochte tentoonstellingen door. Zij had ooit ook een expositie over Giacometti bezocht in het Gemeentemuseum van Den Haag en was toen erg kwaad geworden om de anorexia-norm die ze eruit vond spreken. Dan neem je dat slierterige te letterlijk, denk ik. Maar over de vraag waarom hij de mens in essentie als een kubus of als een sliert beziet ben ik eerlijk gezegd in de catalogus nog geen goeie zin tegengekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten