Ik had er al veel over gehoord en dus maar het verzoek ingediend of we dat niet konden eten met Kerst. Volgens de familietraditie van Bobby's familie heet het gerecht 'grûne méé witte', maar op internet vind ik het als ‘wit méé grûn’. Een kniesoor!Het gerecht (van moederskant) komt van het Brabantse platteland (regio Werkendam) en de Brabo's zijn er dol op. Ze noemen het ook wel ondeugend 'blote billetjes in het gras', 'nakende kindertjes in het groen' of 'juffertjes in het veld'. Het is een mengsel van witte bonen en zoute gewekte snijbonen. In veel vocht gekookt.
Men eet de 'blote billetjes' op een bed van goed drooggekookte aardappelen. Eigenheimers. Uit de tuin van Piet. Daarnaast twee soorten worst en casselerib. Je verzint het niet, maar nu kan ik er over meepraten. Erg lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten