De klachten keelpijn, misselijk en duizelig houden aan, dus ik heb mijzelf officieel ziek verklaard en houd nu pyamaparty in eigen huis. In de kamerjas op de pantoffels beetje rondhangen, lezen, tv kijken, theedrinken, verwend worden, zeuren, klagen en klooien.Op een gegeven moment ben je dat ook wel weer zat. Ik wilde tekenen, lekker aan de keukentafel. Een Kunstwerk zag ik er in deze staat van zijn niet van komen, dus toen ben ik mandala's gaan zoeken. Mandala's heb ik altijd tamelijk stom gevonden, partijtje inkleuren voor volwassenen met spiritueel tintje, 'meditatief-tekenen-zonder-oordeel'.
Toen ik echter laatst in een katholieke kerk te Goor (te Twente) in de zijkanten van de kerkbanken mandala's zag uitgesneden vond ik die wel heel mooi. En in andere culturen zie je ook mandala's van zand of van andere materialen. Die vind ik ook mooi. Misschien vind ik alleen kleurpotloden maar stom.
Over een mandala als deze doe je ongeveer anderhalf uur. Je bent geheel op de kleuren en het betekenis geven door de kleuren bezig. Er is geen andere werkelijkheid dan die tekening, alle kopzorgen zijn weg. Dat is denk ik het meditatieve karakter ervan. Je weet niet waar je aan begint, waarom je welke keuze maakt, en je zou het nog dertig keer op een andere manier kunnen doen en dan zou het heel anders worden. En het is altijd goed. Het mooiste is natuurlijk als je niet alleen maar inkleurt maar de motieven zelf maakt.
Vriendin K. belde net om onze afspraak voor de derde keer te verzetten - ('Ja is goed') - en ik vertel over mandala's. Bleek zij dat ook net gedaan te hebben. Zij had óók gedacht: dat is stom, maar had er ook zo van genoten. Hè fijn, bevestiging en erkenning. Ik denk wel dat het met goeie viltstiften mooier wordt dan met harde kleurpotloden. Of met aquarelkleurpotloden, en dan de boel nog een beetje bewateren en bekwasten na afloop.
Mandala's: www.schoolplaten.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten