De bonte avond doen we bij Chez Prosper aan de Avenue du Throne, sterk aanbevolen door Broerlief en Zwager. Toen we er vorige week met Zwager zouden lunchen stonden er tientallen mensen buiten in de rij in de rij te wachten. Toen waren we maar doorgelopen naar iets minder hots. Ze staan bekend om hun grote maatijdsalades.Crisis, what crisis? Het is er ook op woensdagavond ontzettend druk. De logistiek van Chez Prosper is heel vernuftig, je kunt het niet goed volgen wat het systeem is waarlangs al die snelle obers en oberinnen de hele dag en avond tussen de klanten en de tafeltjes door manoevreren. Heel knap. Maar lijkt me niet echt leuk om te werken. Het gaat alleen maar om snel snel snel, uur na uur na uur. Aandacht is er niet.
Het is bijzonder om in zo'n snelkookpan van de stad te zitten. En om je voor te stellen dat Broerlief en Zwager hier vaak zitten te eten. Kunnen die die drukte aan? Of vinden die dat als freelancer zijnde juist leuk? Zelf houd ik meer van wat rustigers, aan plekken waar de stemmen van de mensen niet zo luid klinken. Het eten is redelijk wel. We nemen (denken we) biefstuk, patat en sla. Weer wat geleerd: piece de boeuf is geen biefstuk. Het vlees heeft alleen veel vetrandjes en Bobby houdt niet van vetrandjes in het vlees. Hij weert zich gelukkig manmoedig.
Thuis drinken we tot slot het staartje van de muscaatwijn, bij de cd Conte de l'incroyable amour van Anouar Brahem die Bobby 's middags gekocht heeft. Heel erg mooi. Ik val er vredig bij in slaap.
Thuis drinken we tot slot het staartje van de muscaatwijn, bij de cd Conte de l'incroyable amour van Anouar Brahem die Bobby 's middags gekocht heeft. Heel erg mooi. Ik val er vredig bij in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten