Alchemie van het Geluk

Alchemie van het Geluk. Mooie titel. Het boek staat al jaren in mijn boekenkast. Het is me bijkans te groots, te diep. Het is een verzameling teksten van Hazrat Inayat Khan, Indiaas wijsgeer en oprichter van de Soefi-beweging. Tijdens zijn leven hield hij tal van voordrachten over de zin van het leven en de mogelijkheden om tot geestelijke zelfverwerkelijking te komen. Die voordrachten zijn door zijn volgelingen in allerhande publicaties gebundeld.

Over de titel: Inayat Khan vergelijkt meditatie met de zoektocht van de middeleeuwse alchemisten naar de steen der wijzen, nodig om lood te kunnen veranderen in goud. Bij hem staat het doffe lood symbool voor de toestand van de een in zichzelf gekeerde, verduisterde geest; en het blinkende goud voor een bevrijde en verlichte geest.

Bij de soefi’s staat ook de transformatie van een onedel metaal in een edel metaal model voor een spiritueel proces. In plaats van lood gebruiken zij kwikzilver als metafoor. Kwikzilver is een vloeibaar metaal, dat altijd in beweging is, net zoals bij mensen hun emoties en gedachten. In de Soefi-alchemie wordt van het kwikzilver eerst zilver en daarna goud gemaakt. Ofwel: de geest en de emoties worden gestild.

De hoofdstukken over de zin van het leven en het doel van het leven heb ik nu eens uitgelezen. Geluk. Niets en niemand anders kan voor jouw Geluk zorgen dan jijzelf. Wie mij kent weet dat ik een energiek personage ben met een voortdurende dadendrang, activiteiten, ontmoetingen, lezen, ideeën, input. Altijd enthousiast en in voor dingen. Een nieuwsgierige creatieve, maar ook wel onrustige geest. Met soms ook grote ups en downs - want af en toe stort het mechanisme even in. En dan ook helemaal. En dan ga ik weer enthousiast voort

Als ik dan in dit boek lees, dat je Gelukkig voelen weinig te maken heeft met maatschappelijk of sociaal ‘succes’, maar vooral met vanuit liefde leven en handelen en vanuit een kalme geest, dan weet ik ook wel dat dat klopt. Dat dat vele goede des levens niet per se leidt tot een geluksgevoel. Het kan ook te veel zijn. Terwijl een beetje traagheid beoefenen, rondhangen, pianospelen en/of tekenen (desnoods mandala’s) en/of muziek luisteren, danwel slow cooking, wèl tot dat gevoel leidt. Dus deze week probeer ik weer de dadendrang te weerstaan en doe ik heel rustig aan. Met Bachcantates op de achtergrond.

Dit is weer zo'n boek dat ik niet voor BoekbladLeest durf te lezen. Maar wie weet. Tenslotte heb ik het boek over schaamte er uiteindelijk ook neer gezet. Soefisme is geloof ik een nieuwe verhaallijn. Eerder las ik er ook al een boek over. En tekende ik een dansende derwish.

- Hazrat Inayat Khan, Alchemie van het geluk, 144 p., uitgeverij Panta Rhei; isbn: 978-90-73207-22-6 , € 12,50