We verkassen van Bievres naar het 12e arrondissement, naar de Rue du Rendez Vous. Schitterende naam. We mogen een paar dagen in het appartement van Broerlief en Zwager verblijven, die zelf net in Amsterdam vertoeven. Heerlijk zonnig ruim gezellig modern appartent, al zou je dat op grond van deze foto niet zeggen. Zal eens kijken of ze hier toevallig een stekkertje voor mijn camera hebben.Op afstand houden Zwager en ik contact. On est arrive, sms ik hem mededeelzaam. Dan weet hij dat ook weer. 'Heel goed. Maar sourir is met een e aan het eind, sourire,' sms-t hij terug. O, sms ik terug, ik dacht net als partir en mourir. Un peu. 'Nee, het is net als ecrire en lire en rire,' doceert hij. Leerzaam, dit moderne communicatieverkeer. Misschien ga ik nog een Franstalig kinderboek kopen over Parijs. Dat niveau kan ik wel aan.
Nu is het kiezen wat te gaan doen deze laatste dagen. Ik hoest nog steeds als een oordeel. Misschien is het wel bronchitis. Ik moet meer luisteren-naar-mijn-lichaam, zoals dat heet. Want als ik meer dan 100 meter moet lopen stort ik enorm in. Maar als ik naar-mijn-lichaam-luister moest ik misschien de rest van de week wel naar bed. Dat wil men toch niet als men a Paris is?
Er is zoveel leuks! Er is een leuke tentoonstelling over 50 jaar Le Petit Nicolas, ik wil graag op de Eifeltoren (nog nooit gedaan), naar La Pere Lachaise (nooit geweest), ik wil nog naar het Parcje van André Citroën, naar een markt, naar een H. Mis... En nog veel meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten