Hoestdrank

Ik gebruik eigenlijk nooit hoestdrank, omdat ik mij niet kan voorstellen dat iets wat door de slokdarm naar beneden glijdt een uitwerking heeft op een probleem in de luchtwegen. Maar ik kan zo hard hoesten en wel een aantal etmalen achtereen, dat ik mij dan geheel verzwakt en uitgeput ook nog eens teweer moet stellen tegen goedbedoeld dwingend advies om hoestdrank en hoestpastilles te nuttigen.

Af en toe ga ik om en koop ik weer een fles Bisolvon. De vorige fles heb ik met de oude moeder gekocht, herinner ik me nu. Die is inmiddels ver over zijn houdbaarheidsdatum in 2007 heen.

Even gegoogeld. Inderdaad. Hoestdrankjes werken niet, maar kunnen wel hélpen. Net als een placebo. Bijna 8 miljoen mensen kopen per jaar een hoestdrank, wat de industrie jaarlijks zo'n 38 miljoen euro oplevert. In een aflevering van het programma Tros Radar stelt Dick Bijl, de hoofdredacteur van het Geneesmiddelenbulletin, dat er geen wetenschappelijke onderzoeken zijn waaruit blijkt dat hoestdranken werken. Bewijs dat ze niet werken, is er wel. The Pennsylvania State University heeft onderzoek gedaan en concludeert dat er geen bewijs is dat hoestmedicatie effectiever is dan een placebo.

Ach, voor de lieve vrede doet een mens een boel. Ook hoestdrank slikken.

Tros Radar in 2008