Als we uit Pere Lachaise komen gaan de naar de Basilique Notre Dame du Perpetuel Secours, hebben we afgesproken. Daar kan mijn zwak gestel dan weer een beetje op krachten komen. En eeuwige hulp, dat willen we allemaal wel. Het blijkt een enorm grote kerk tussen de bebouwing in, vanaf de straat bnauwelijks te vinden.Om 18.15 uur is er iets meditatiefs in de Chapelet, wat of waar dat ook wezen moge. Dat blijkt een hoekje in de kerk te zijn waar deze icoon hangt. Er komen negen oude dames en een heer op af, en die gaan - zonder voorganger - met heur tienen gebeden prevelen. Omstendebeurten gaat eentje voorprevelen en dan valt de rest in. Het gaat allemaal heel vanzelfsprekend en smooth, ze doen het vast elke dag.
Daarna gaan we eten in een Bretonse creperie. We drinken Bretonse cider, eten een hartige crepe met ham en ei, en een bakje crudite (sla) voor de gezondheid. Het eten wordt bereid door papa qui fume une pipe in de keuken. En omdat we niet weg willen eten we ook nog een crepe met kastanjemoes, vanilleijs en slagroom en een koffietje toe. Parijs is goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten