Gelezen: 'Altijd van je af. Leven en werk van Arjan Ederveen' door Volkskrant-journaliste Sara Berkeljon. Op mijn verjaardag gekregen. Het is een alles behalve traditionele biografie. Ze had Ederveen niet onverdienstelijk geïnterviewd voor de krant en toen had uitgeverij Meulenhoff gevraagd of ze niet een biografie wilde schrijven. Hij vond het wel interessant maar wilde zich in eerste instantie overal mee bemoeien. De opzet, de toon.
Hij is van september 1956, 68 jaar nu, en woont -al dan niet met zijn echtgenoot Howie - afwisselend in Amsterdam, Friesland en India. In Amsterdam in een voormalig kraakpand op het Prinseneiland, in Friesland in een klein huisje met veel land waar hij en enorme tuin heeft gemaakt. En in India in een klein vakantiehuisje aan de kust. Berkeljon bezoekt hem o al die plekken. Hij is een volstrekt eigenzinnige geest en zij houdt ervan die ook zo op te tekenen. Leven en werk. Het is even wennen om die geest zo te volgen, maar als je je er aan overgeeft, wat je indertijd ook moest doen met alle personages die hij voor de tv verzon, dan is het genieten van al het werk en vriendschap die Sara en Arjan erin gestoken hebben. Het kind dat hij was, de opleiding, het Werktheater, Kees Prins, Tosca Niterink. De laatste wil niet meewerken aan het boek. Hun breuk van ooit is definitief. Zo zijn er wel meer drama's, zoals zijn twee broers die hij verloren heeft: de ene aan hiv/ aids, de andere aan een zeldzame bloedziekte.
Ik kreeg het boek van de koor vriendinnen omdat ik laatst een filmpje over Arjan Ederveen als dirigente van een provinciaal dames koor op de groepsapp van ons koor had gezet.
Gisteren bij de nazit van het Zen-Zien-tekenclubje ging het een tijdje onnavolgbaar over de QiGong-lerares van een van de anderen, Driebergen. Vragen van mij of ze even kon(den) uitleggen waar het over ging en wat die lerares zo fout had gedaan negeerden ze maar ze gingen maar door, en toen zei ik op het gegeven moment dat ik het gevoel had dat ik in een sketch van Arjan Ederveen zat. De twee die het onnavolgbare gesprek voerden kenden Arjen Ederveen niet, maar de derde begon kakelend te lachen. Waardoor er weer nieuw onbegrip ontstond. Ja mooi momentje was dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten