Ik ga naar De Nieuwe Ooster, de begraafplaats in De Amsterdamse Watergraafsmeer. Het is een prachtige bomenrijke begraafplaats waar inmiddels al vier mensen die ik kende begraven liggen.
Ergens op de begraafplaats wordt er luid muziek gemaakt. Blaasinstrumenten. Na een tijdje zie ik de mensen die erbij horen. Tientallen Surinamers. Blijkbaar nemen zij afscheid van hun geliefden met hoorngeschal.
Op de begraafplaats ontdek ik ook een uitvaart-museum, genaamd Tot Zover. Er hangt een tentoonstelling over afscheidsrituelen. Veel ook over eten en drinken na afloop. Er wordt getreurd maar ook wordt het leven gevierd. Er worden tegenwoordig vaak foto's gemaakt bij uitvaarten, en daar is rijkelijk uit geput.
Bij het museum is ook een café genaamd Rozenburgh. Raar, die beide heb ik nooit gezien. De laatste vier uitvaarten die ik meegemaakt heb waren hier op deze begraafplaats. En altijd was het zoeken naar een locatie voor de nazit. We dachten dat er geen uitspanning in de buurt was en weken dan uit naar Frankendael.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten