Sommige mensen houden het meest van de lente, anderen van de zomer. Zelf ben ik dol op de herfst. En eindelijk begint het een beetje te stormen en te druilen dezer dagen. We lopen de 'Oerboswandeling', de blauwe paaltjesroute, 12 kilometer.Om het ook nog fysiek therapeutisch te laten zijn en met vaste regelmaat de kop opstekend schuldgevoel weg te masseren controleer ik mezelf elke vijf minuten: loop ik wel rechtop, doe ik wel buikademhaling? Hangen de schouders wel ontspannen, is àlles wel ontspannen? Wordt de pijn aan armen, nek & schouders al minder? En ook langer dan tien minuten? Helpt dit recht-oppe of is de volgende geneeslijn (acupunctuur) al aan de beurt?
Gelukkig kan ik ook nog wel momenten gewoon in Lage Vuursche zijn. In het weekend kan dit oord een crime zijn vanwege de drukte in en rond de pannenkoekhuizen, maar op zomaar een maandagmiddag in oktober zijn zowel het bos als het dorp weldadig stil. Het miezert licht. Af en toe zien we markante paddestoelen, beukenootjes, tamme kastanjes, een reetje, dit om de wandeling onvergetelijk te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten