Met Nichtje naar het Concertgebouw, naar de Griekse jazz-zangeres Maria Markesini, begeleid door de blinde pianovirtuoos Bert van den Brink. Zij is Grieks-Nederlands, van oorsprong klassiek pianist, ze heeft Conservatorium gedaan in Rotterdam. Met haar lange rode haar is ze nogal extravagant. Nichtje en ik kunnen haast niet naar binnen, zó oogverblindend beeldschoon is deze zangeres als je het foldermateriaal mag geloven. Ze is inderdaad beeldschoon, gekleed in een rode catsuit met daarop een zilvergouden jasje en gouden sandalen met gouden plateauzolen, die dat lange knalrode haar alleen nog maar accentueren. Ze geeft voortdurend kushandjes naar de zaal.
In de pauze zeggen Nichtje en ik wat aftastend tegen elkaar:
- Wat vind jij? Wel mooi hè.
- Maar eh, voeg ik er dan voorzichtig en bijna fluisterend aan toe, wel een beetje een aanstelster.
- Ja, zegt Nichtje, ik heb een vriendin, die is ook zo mooi, die heeft ook van die maniertjes.
- Maar, werp ik tegen, als je je ogen dicht doet, dan is het echt wel mooi. En Bert van den Brink, die kan haar niet zien, die heeft haar echt op haar stem uitgekozen.
- En heb je op de drummer en de bassist gelet, Jasper en Jasper? Die zijn helemaal verliefd op haar. Met die weeë uitdrukking op hun gezichtjes...
Er komt een vage kennis bij staan, ik ben haar naam vergeten - pijnlijk - en als ze hem noemt weet ik het nog niet - nog pijnlijker - die een stukje over het concert moet schrijven. Nichtje en ik filosoferen nog wat verder. Ik zeg: 'Als ze nou gewoon een zwart jurkje aan deed...' En de kennis zegt: 'Als ze dat háár nou eens wegbond...' En Nichtje daaroverheen: 'Als we er nou eens een burka over heen gooiden...
Het optreden is tevens de presentatie van Markesini's nieuwe cd 'Kosmos', uitgebracht op een klein platenlabel, dat vooral moderne klassieke muziek doet. Voor deze cd hebben ze een nieuw label uitgebracht. De cd is net als het concert een mengelmoes van Grieks, pop, jazz en folk. Vooral de Griekse nummers zijn mooi.
Website Maria Markesini
In de pauze zeggen Nichtje en ik wat aftastend tegen elkaar:
- Wat vind jij? Wel mooi hè.
- Maar eh, voeg ik er dan voorzichtig en bijna fluisterend aan toe, wel een beetje een aanstelster.
- Ja, zegt Nichtje, ik heb een vriendin, die is ook zo mooi, die heeft ook van die maniertjes.
- Maar, werp ik tegen, als je je ogen dicht doet, dan is het echt wel mooi. En Bert van den Brink, die kan haar niet zien, die heeft haar echt op haar stem uitgekozen.
- En heb je op de drummer en de bassist gelet, Jasper en Jasper? Die zijn helemaal verliefd op haar. Met die weeë uitdrukking op hun gezichtjes...
Er komt een vage kennis bij staan, ik ben haar naam vergeten - pijnlijk - en als ze hem noemt weet ik het nog niet - nog pijnlijker - die een stukje over het concert moet schrijven. Nichtje en ik filosoferen nog wat verder. Ik zeg: 'Als ze nou gewoon een zwart jurkje aan deed...' En de kennis zegt: 'Als ze dat háár nou eens wegbond...' En Nichtje daaroverheen: 'Als we er nou eens een burka over heen gooiden...
Het optreden is tevens de presentatie van Markesini's nieuwe cd 'Kosmos', uitgebracht op een klein platenlabel, dat vooral moderne klassieke muziek doet. Voor deze cd hebben ze een nieuw label uitgebracht. De cd is net als het concert een mengelmoes van Grieks, pop, jazz en folk. Vooral de Griekse nummers zijn mooi.
Website Maria Markesini
Geen opmerkingen:
Een reactie posten