Uit hoofde van zijn Functie heeft Bobby deze week alweer vrijkaarten, ditmaal voor het openingsconcert van de Gaudeamus Muziekweek, modern klassieke muziek. Plink ploink. Zeker niet behaaglijk of harmonieus. Ik zit naast een dame die tegen haar gezelschap zegt: ik ga altijd naar Gaudeamus omdat het altijd onvoorspelbaar is.
Gaudeamus is Latijn voor 'laten wij ons verheugen'. Op de studentenvereniging deden we ook latijn en zongen wij op de Dies Natalis 'Gaudeamus igitur, iuvenum dum sumus...' '...zolang wij jong zijn...' De eerste keer dat ik dat meemaakte vond ik het doodeng. Je moest met alle leden al proostend de armen ineenhaken, elkaar diep in de ogen kijken, terwijl je elkaar aankeek klinken en zeggen 'Amicitiae... semper.' Ofwel: 'Vriendschap... voor altijd'. Ik vond het vooral leugenachtig. Die mensen waren helemaal niet mijn vrienden. Maar dit terzijde.
Wie zich hier enorm verheugen zijn vooral de directeur - omdat hij zoveel sponsoren heeft gevonden dat het festival weer jaren door kan. En de dirigent Bas Wiegers. Enorm blij personage dat straalt en bijna danst voor het orkest.
Ze nodigen elk jaar allemaal jonge componisten (young pioneers) uit de hele wereld uit, die uitgenodigd worden onbegrijpelijke muziek componeren. Geen idee hoe ze hun idee overbrengen, of hoe zo'n partituur eruit ziet. Na elk stuk wordt de young pioneer in kwestie op het podium geroepen en klappen wij als publiek hem toe. Soms is het een brij aan geluiden en roepen sommige mensen in de zaal toch Bravo! Bravo!
Soms is het ook best mooi. Soms is de componist een grote dikke jongen die met zijn lichaam geen raad wist. Het laatste nummer speelt het Asko/Schönberg Ensemble samen met het koor Capella Amsterdam. Ik heb hoge verwachtingen. De zang bestaat eruit dat het koor met allerlei geluiden door wc-rollen ademt. Afgezien van de young pioneers is het meeste publiek is behoorlijk op leeftijd. Ook wonderlijk.
'Je hóeft niet mee', zegt Bobby elk jaar als ik sputter over het fenomeen, 'dan vraag ik wel iemand anders'. En dan wil ik toch mee, om het toch weer mee te beleven. En om de begeleidende teksten te lezen. Ze zijn vergelijkbaar met teksten over experimentele kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten